Budapest: de eerste paar dagen.

31 augustus 2014 - Boedapest, Hongarije

Woensdag 27-08 was het dan zover: op naar Boedapest om daar een semester te studeren. Om 17.25u vloog ik samen met Maik vanaf Eindhoven naar Boedapest in een roze (!!) vliegtuig haha. De vlucht zelf duurde korter dan verwacht, namelijk maar anderhalf uur. Eenmaal aangekomen op het vliegveld in Boedapest ging alles vrij snel en hebben we onze taxi gebeld. Na 15/20 min werden we opgehaald en netjes bij ons appartement afgezet. Het eerste wat ons buiten al opviel, waren de telefooncellen. Die worden hier nog regelmatig gebruikt. De eerste indruk van het appartement was top: 2 badkamers, een typisch oude Hongaarse keuken en allebei een heel grote kamer. Helaas hebben we onze andere 2 huisgenoten nog niet kunnen ontmoeten, want die komen pas volgende week. Na wat uitleg en papierwerk ondertekenen konden we dan ook onze spulletjes uitpakken en opzoek gaan naar eten in de buurt, aangezien we nog geen avondeten hadden gehad. Nog geen 5 minuten bij ons appartement vandaan vonden we een McDonald's. Ideaal! Nadat we hadden gegeten hebben we nog een beetje de buurt verkend en vonden we een supermarktje die nog open was. Hier alvast wat ontbijt spullen gehaald en andere broodnodige boodschappen. En zie dan de weg maar weer terug naar je appartement te vinden... Na wat struinen door allerlei steegjes vonden we ons appartement terug en gingen we uitgeteld in bed liggen.

Donderdag werden we om 11u door onze buddies Dávid en Eszti opgehaald (2 Hongaarse studenten waaraan je via de universiteit gekoppeld bent, zodat zij je wegwijs kunnen maken). Zij zouden ons de stad een beetje laten zien. Als eerste hebben ze ons de universiteit gebouwen laten zien die voor ons van toepassing waren. Beide prachtige gebouwen, met uitzicht op de Donau. Daarna hebben ze ons wat andere gebouwen laten zien, zoals een winkelcentrum in de vorm van een walvis en een overdekte markt. Tijdens de wandelingen kwam ik erachter dat mijn buddy Nederlands op een combinatie van Engels en Duits vindt lijken. Best wel apart. Ik heb het in ieder geval nog niet eerder gehoord. Maar later hoorde ik dat meerderen dat vinden van onze taal. Na het walvis winkelcentrum zijn we naar Buda gegaan om Gellért Hill te beklimmen. Na een flinke en warme klim (het was zo'n 25 graden) kwamen we bovenop aan. Op ongeveer 235m hoogte heb je echt een geweldig uitzicht over de stad! Eenmaal beneden hadden we toch wel honger en gingen we ergens lunchen. Hier werden Maik en ik raar aangekeken dat wij (omgerekend) €7,80 voor een lunch niet heel duur vonden. Nou klinkt 1900 forint natuurlijk wel duurder dan €7,80.
Na de lunch zijn we eerst zwart met de bus naar een punt gegaan waar we ov-kaartjes konden kopen en toen lopend verder de bult op richting Buda Castle. Als eerste kom je dan bij de Mátyás-templom, oftewel de Matthias kerk. Een prachtig gebouw met daken gemaakt van mozaïek. Naast de Matthias kerk zit de Halaszbastya, oftewel de Fisherman's Bastion. Vanaf hier heb je ook weer een geweldig uitkijkpunt over de Donau en Pest. Daarna zijn we verder gelopen naar Buda Castle. Deze burcht was vroeger het koningshuis. Een immens groot gebouw waar nu meerdere musea en tentoonstellingen in te vinden zijn. Nadat we hier een ijsje gegeten hadden we allemaal wel een beetje de knollen op en hebben we besloten terug te gaan naar het appartement. Eszti had ons uitgenodigd om 's avonds mee te gaan stappen met haar en haar vriendinnen. Natuurlijk zeiden wij hier geen nee op. Rond 22u hadden we met haar afgesproken en kwam ze ons ophalen bij de tramhalte. Bij de begroeting werd het gelijk al een beetje awkward doordat we niet helemaal wisten wat we er mee aan moesten, maar schijnbaar geef je elkaar hier 2 kussen als je elkaar weer ziet. Na dit awkward moment vroegen ze af wij ook drank wilden halen. Eszti en haar vriendin hadden al een fles wijn, dus wij ook maar een fles wijn gekocht. Wij hadden begrepen dat we ergens heen zouden gaan waar we deze gingen opdrinken. Ondertussen waren Eszti en haar vriendin allang begonnen aan hun fles wijn. Halverwege vroegen ze of wij ook niet eens gingen beginnen aan onze fles wijn, aangezien je niet zelf drinken mee mag nemen naar een pub. Dus binnen nog geen half uur moesten Maik en ik met z'n tweeën een fles wijn weg tikken (wij houden allebei niet zo van wijn...). Toen wij vertelden dat het in Nederland verboden is in het openbaar drank te nuttigen, vertelden zij dat dat hier in Hongarije ook helemaal niet mag, maar dat ze het toch altijd wel deden aangezien ze nooit politie tegen komen. Nou wij voelden ons flink ongemakkelijk daar haha. Even midden op straat een fles wijn weg tikken. Maar goed, na die fles wijn werd het natuurlijk erg gezellig. In de pub hebben we het Hongaarse bier maar eens uitgeprobeerd, Soproni. Prima bier en spotgoedkoop! 520 forinten voor 0,5L, dat is omgerekend nog geen €2,-. Na de pub gingen we richting een club (geen idee welke). Maar voordat we bij de pub aankwamen, waren we al bijna drie kwartier verder. Eszti en haar vriendinnen voelden de wijn flink, met een huilbui en valpartij tot gevolg. Bijna bij de club moesten de dames nog een fles drank kopen en ook deze moest op voordat we bij de pub waren. Nadat we daar weer op moesten wachten hebben Maik, Dávid en ik besloten om toch maar naar huis te gaan. Het duurde allemaal veels te lang en Maik en ik werden de volgende ochtend om half 10 weer opgehaald. Helaas pindakaas, geen club voor ons. 

Na ongeveer 5 uurtjes slaap ging de wekker vrijdagochtend weer. Om half 10 zouden we opgehaald worden door Maik's buren voor een dagje buiten Budapest. Eerst reden we terug naar hun huis, dat ze in het dorpje Tahitótfalu aan het bouwen zijn. Eerst kregen bij de koffie/thee lekkere Hongaarse koekjes, en later kregen we ook een typisch Hongaarse maaltijd voorgeschoteld met fruitsoep en een aardappel ovenschotel dat een beetje een boers gerecht was. De fruitsoep was van zichzelf zuur en die kon je naar je eigen smaak zoeter maken met slagroom. Heel apart om slagroom in je soep te spuiten. De aardappel ovenschotel was lichtelijk pittig door de Hongaarse worst. Beide gerechten waren echt heerlijk! Met de buik vol de auto in op naar het eerste dorpje, Visegrád. Heel schattig dorpje. Daarna de berg opgereden om weer op een geweldig mooi uitkijk punt over de Donau uit te komen. Na genoten te hebben van het uitzicht, zijn we naar het volgende dorpje gegaan, Szentendre. Dit dorpje wordt ook wel het Volendam van Hongarije genoemd. Echt een heel leuk dorpje, en we hadden het geluk dat er een evenement was deze week waardoor er allerlei eet kraampjes stonden waar je dingen kon proeven, en ook kraampjes met allerlei hebbedingetjes. Natuurlijk hebben we hier van alles geproefd: Kürtöskalács (brood deeg gedraaid met topping naar keuze), Potato Crisps en Kolbice (broodje in de vorm van een puntzak met daarin 4 sausjes (mayo, ketchup, mosterd en chili saus) en 3 Duitse worstjes en 3 Hongaarse worstjes). Omdat het toch wat afkoelde zijn we weer terug gegaan naar de auto en weer richting Budapest om bij de burcht bovenop van het uitzicht te genieten, alleen dan nu in het donker met alle gebouwen verlicht. Ook weer een geweldig mooi uitzicht. Daarna wilden we nog naar de Heldenplaats, maar hier hebben we uiteindelijk alleen even omheen gereden. Helemaal bekaf van een top dag, werden we thuis weer afgezet.

Zaterdag hadden we niet echt een planning en besloten we de ultieme toerist uit te hangen: met de Hop On Hop Off bus door Boedapest. Geen betere manier om alles van de stad te zien. Tijdens de eerste tour zijn we uitgestapt bij het Nyugati station, waar ook West End City zit. Een enorm overdekt winkelcentrum met heel veel winkels. Daar kan je je echt wel een hele dag vermaken haha. Nadat we hier een beetje rond gelopen hebben, zijn we weer terug naar de bus gegaan om later over te stappen op een andere route. Ook deze hebben we helemaal gedaan. Omdat we 's avonds eigenlijk nog de nacht tour wilden doen, zijn we heel gauw boodschappen gaan doen, maar doordat we ook nog moesten eten hebben we uiteindelijk besloten de nacht tour maar uit te stellen. Omdat we geen zin hadden om te koken zijn vlakbij ons appartement gaan uiteten. Echt ongelofelijk hoe goedkoop je hier kan uiteten. We hadden allebei een hoofdgerecht en toetje + wat drinken, dit samen kostte ons ongeveer 6000 forint. Dat is omgerekend zo'n €19,-! En het was ook nog eens prima eten. We blijven ons erover verbazen. 
Na het eten gingen we opzoek naar een pub. We vonden er 1 vlakbij in een nisje. Echt heel gezellig, met muziek erbij en gewoon in de open lucht. We wilden weer wat Hongaarse biertjes proberen, maar wel andere dan die we al gehad hadden. De barman vertelde dat hij eigenlijk alleen Soproni had en anders bier van lokale brouwers. 1 van die biertjes was volgens hem perfect voor mij, namelijk bier met een kersen smaakje. En het was inderdaad erg lekker. Het had wel wat weg van Kriek. Voor Maik raadde hij het wat zwaardere bier aan. Ook die was prima te drinken, alleen tikte je die niet zo snel weg als gewoon bier. Ook dit bier kostte echt geen drol. Beide weer een halve liter, samen kostte het ons 1250 forint (omgerekend ongeveer €4). Na beide 2 halve liters gehad te hebben, hadden we de knollen wel op en zijn we weer terug naar het appartement gegaan. Deze lag letterlijk om de hoek, ideaal!

Aangezien de Hop On Hop Off tickets 2 dagen geldig waren, zijn we vandaag (zondag) met de boot tour gegaan. Deze stopte ook bij het Margaretha Eiland, dat midden in de Donau ligt. Het eiland is 2,5km lang en maar 500m breed. Het is eigenlijk 1 groot park met verschillende faciliteiten: verschillende sportvelden, een hotel, dierentuin, etc. Heerlijk om op een zondagmiddag te chillen. Na het hele eiland zo'n beetje te hebben rondgelopen, liepen we terug richting Pest (de boot zou pas 2u later weer terugkomen). Toen we weer bovenop de Margaretha brug kwamen, hoorden we ineens luid gejuich. Onder de brug door kwamen allerlei boten: kajakkers, roeiers, kanoërs, enz. We hebben geen idee wat het precies was, maar het was wel leuk om te zien zo midden op de Donau. 
 

 

Nou dat was het wel weer dacht ik zo. Doeidoei!

Foto’s

1 Reactie

  1. Ben:
    1 september 2014
    Mooi verhaal om jaloers op te worden. Moeten wij dit in oktober maar gaan doen. Blijf vooral schrijven.