Roadtrip door Slovenië

Na een geweldig, maar vermoeiend weekend Servië, was het 1 weekje bijkomen voordat trip nummero 2 begon: Ljubljana. 10 meiden in totaal, 1 weekendje weg. We zouden vrijdagochtend (03-10) om 7u vertrekken. Maar toen we bij de autoverhuurder aankwamen, kwamen we erachter dat we voor 1 auto (de auto waar ik in zat) geen bevestiging hadden gekregen en dus ook geen auto. Er waren ook geen auto's meer beschikbaar, en dan sta je daar met je goeie gedrag. Lichtelijk in paniek zijn we naar Hertz gegaan om te kijken of daar nog een auto vrij was. Gelukkig hadden ze daar nog een auto beschikbaar, en ook nog eens precies dezelfde als de andere meiden (Opel Corsa). Nadat alles geregeld was, inclusief een kop koffie, konden we dan eindelijk op weg naar Ljubljana. De route er naartoe is vrij gemakkelijk, aangezien je maar 1 lange weg hoeft te volgen. Het enige lastige zijn de stukken in de stad (Boedapest + Ljubljana). Na zo ongeveer 5 uur waren we dan in Ljubljana. 2 meiden (die met de bus waren gegaan) waren er al, de andere auto nog niet. Het grappige is dat die andere auto minstens 45min eerder vertrokken was, maar toch later in Ljubljana aan kwam dan wij. 
Nadat we allemaal geïnstalleerd waren in het hostel en iedereen weer een beetje opgeladen was, zijn we de stad ingegaan om de boel te verkennen. Al gauw splitste de groep zich op en gingen beide groepen hun eigen gang. Nadat we een beetje rondgelopen hadden, kwamen we erachter dat het centrum niet zo heel groot is, maar wel heel mooi. Zo anders dan Boedapest. Je ziet er heel goed de Mediterrane invloeden terug. Na een paar uur rondstruinen, hebben we de rest van de groep opgebeld en zijn we met z'n allen gaan eten. 2 meiden hadden al een Mexicaan gespot, dus dat werd het restaurant waar we gingen eten. Echt een geweldig mooi restaurant. Toen ons eten eenmaal kwam, schrokken we wel een beetje. Enorm grote porties, maar wel heerlijk! Maar weinig van ons kregen het op, en 3 meiden hebben zelfs een doggiebag mee naar huis genomen. Na het eten zijn we met 5 meiden nog naar een pub gegaan, maar ook wij hielden het niet lang vol. Rond half1 zijn wij ook maar teruggegaan naar het hostel.

Voor zaterdagochtend hadden we afgesproken allemaal om 11u klaar te zijn en dan te gaan ontbijten. Helaas werden we al eerder wakker gemaakt door een paar bouwvakkers buiten en de kerkklokken. Doordat iedereen toch al op tijd wakker was, konden we mooi bespreken wat we die dag gingen doen. Jannica had aan de vrouw van het hostel gevraagd of ze nog tips had buiten Ljubljana. Ze raadde ons aan naar Lake Bled te gaan, en ook naar Lake Bohinj. We hebben ook gevraagd hoe ver het was rijden naar zee. Dit was wel wat verder dan de meren, maar nog steeds te doen. Iedereen vond het een goed idee om naar de meren te gaan, aangezien Ljubljana toch niet heel groot was en we zondag ook nog hadden. Dus na het ontbijt op naar de meren. Eenmaal aangekomen bij Lake Bled, keken we onze ogen uit hoe mooi het was. Het eiland midden in het meer, de zon over het water, de bergen eromheen, het was 1 mooi plaatje. We hadden vanuit de auto al gezien dat je op een bootje het meer op kon. Na wat "zeuren" met de mannen die over de boten gingen, hebben we ook nog een studentenkorting weten te regelen. :) De boot bracht ons naar het eiland en weer terug. Nadat we dit meer gezien hadden, splitste de groep zich weer op. Een deel wilde eerst nog naar het andere meer, en dan door naar zee. Het andere deel wilde gelijk door naar zee, om de zee nog in daglicht te zien. 
Ik wilde eerst nog het andere meer zien, want ons was verteld dat het nog mooier zou zijn en minder toeristisch. We hadden op een bord ergens gezien dat het maar 10km verderop was, dus dat was wel te doen. Althans, dat dachten wij. Nadat we zo'n 10km gereden hadden, kwamen we een bordje tegen waarop stond dat het nog eens 12km was. Gelukkig kwamen we, na zo'n 25km in totaal, dwars door allerlei kleine ski-dorpjes, dan toch bij Lake Bohinj aan. En inderdaad, het was nog mooier dan Lake Bled. Diep blauw water, hoge bergen op de achtergrond, een kasteeltje aan de zijkant en wat bootjes aan de oevers. Op het ieniemienie strandje lag een grote kei, wat natuurlijk ideaal was voor foto's. Na een lange fotoshoot (we konden gewoon niet stoppen met foto's maken, zo mooi) hebben we een late lunch gepakt. Mijn lunch bestond uit 4 pannenkoeken met Nutella. Er zat zoveel Nutella in, dat ik af en toe nog oppassen moest ook dat het niet alle kanten op spatte haha. 
Nadat we de lunch ophadden zijn ook wij richting zee gegaan. Dit duurde meer dan 2 uur: eerst moesten we de hele weg terug naar Ljubljana en vanaf daar door naar zee. We hadden met de andere meiden in Piran afgesproken. De kust van Slovenië is maar 46km lang, en toen we dus de verkeerde afslag namen waren we voor enkele minuten zelfs in Italië haha. Martina, die uit Italië komt, werd helemaal wild op de achterbank haha. Ze was zo gelukkig dat ze wel 5 minuten terug in Italië was. Toen we eindelijk in Piran aankwamen en de auto geparkeerd hadden, liepen we richting het restaurant waar de andere meiden waren. Het was nog best een stukje lopen omdat je niet met de auto het centrum in mag. Die moet je aan de rand van het centrum parkeren. De andere meiden waren blij dat wij er eindelijk ook waren, want zij vergingen van de honger. Na het eten zijn we weer terug gegaan naar Ljubljana. Dus eigenlijk zijn wij (de meiden die eerst naar het andere meer gegaan zijn) alleen even naar zee gereden om te eten. Ondanks dat, hebben we natuurlijk wel van het mooie uitzicht langs de kust en het plaatsje genoten. Een immens groot verschil met het gebied rond de meren. 

Voor zondag hadden we een Bike Tour geboekt. Helaas een uur vroeger dan eerst gepland, maar desalniettemin hartstikke leuk. En zo chill om eindelijk weer op een fiets te zitten haha, ondanks dat de fiets een spastisch stuur had en natuurlijk veel te laag is voor mij. Als eerste gingen we naar een wijk waar de gebouwen allemaal vol met graffiti kunst zaten en wat volgens onze gids de leukste plek was om een keer uit te gaan. Als je het zo ziet denk je gelijk dat het er niet heel veilig is om daar naartoe te gaan 's avonds, maar onze gids zei het tegendeel. Volgens haar was het 1 van de meest veilige delen van de stad. Er zouden alleen maar intellectuelen bij elkaar komen en gezellig wat samen drinken of een feestje vieren. Gedurende de Bike Tour kwamen we erachter dat het centrum toch iets groter was dan dat we gedacht hadden. We kregen er bijna spijt van dat we dit niet op zaterdag gedaan hadden, omdat 2 van ons om 3u al terug moesten met de bus, en de rest zo rond 5u terug wilde. Gelukkig, hebben we zo'n beetje alles gezien tijdens de tour en hadden we na die tijd nog tijd om naar kasteel bovenop de berg te gaan. In een kapel in het kasteel zat een man die zo uit de losse hand die mooie letters uit geschriften kon schrijven. Voor een vrije donatie schreef hij iedere naam die je maar opgaf. Dus natuurlijk wilde ik mijn naam ook in die letters geschreven hebben (zie foto). 
Weer terug in het centrum, is de ene auto gelijk terug gegaan naar Boedapest en zijn Jannica, Sophie en ik nog gebleven om een lunch/diner te pakken. Uiteindelijk zijn wij rond half7 terug gegaan naar Boedapest en rond middernacht was ik weer veilig terug op m'n kamertje. :)

Zeker weten dat ik ooit nog terug ga naar Slovenië. De mensen zijn er hartstikke aardig, en het land is erg mooi! Zeker een aanrader voor iedereen.

Viszlát!